Planujemy, że podczas nurkowania przeznaczymy taka sama ilość powietrza na penetrację, powrót i rezerwę. Taki podział określa się mianem reguły jednej trzeciej. Płetwonurek musi bezwzględnie zakończyć penetracje, gdy ciśnienie w butli osiągnie 2/3 początkowej wartości. Nie wolno zapomnieć o rezerwie ostatnich 20 bar, gdyż ich wykorzystanie jest wątpliwe (wzrastają opory oddechowe, a w niektórych automatach występuje ciągły wypływ, np. Poseidon Jetstream). O tę wartość należy pomniejszyć ciśnienie początkowe przed zastosowaniem reguły 1/3.

Podczas nurkowania powietrze musi być tak rozmieszczone, aby bezpieczna rezerwa była dostępna w przypadku awarii dowolnego elementu w jednym z zestawów. Wobec tego użycie pojedyńczego zestawu butlowego jest wykluczone. Bezwzględnie należy oddychać naprzemiennie z każdego z automatów (zużywając po ok. 10 bar za każdym razem). Pozwala to rozdzielić zużycie powietrza miedzy butle i na bieżąco sprawdzać poprawność działania automatów.

Przykład :

Awaria automatu nastąpiła w najbardziej odległym miejscu podczas penetracji. Przed wyruszeniem mieliśmy dwie butle 9 litrowe napełnione do 200 bar.

• początkowa ilość powietrza : 18 x 200 = 3 600 lu
• rezerwa koncowa : 18 x 20 = 360 lu
• ilość powietrza na penetracje : (3 600 - 360) / 3 = 1080 lu

Ilość powietrza potrzebnego na drogę powrotna jest mniej więcej równa ilości zużytej podczas penetracji, czyli 1080 lu. Jeżeli awaria wydarzy się w najodleglejszym punkcie, to zawsze zostanie 2/3 powietrza z drugiej butli i rezerwa końcowa, czyli razem : 1 260 lu = 1 800 - ( 1 080 / 2) lu.