Ian działał na końcu jaskini, zmieniając się na prowadzeniu z amerykańskim płetwonurkiem Kenny Broad'em. Tegp dnia Kenny przepłynął ostatni syfon i odkrył za nią piaszczystą komorę. Obydwaj używali prototypowego automatu Billa Stone'a o obiegu zamkniętym (rebreather) - bardzo nowoczesnego sprzętu, który Ian znał doskonale gdyż był on mocno zaangażowany przez wiele lat przy budowie i testowaniu tego aparatu. Jego doświadczenie przyczyniło się w znacznym stopniu do ulepszenia obecnej wersji aparatu.

Ian planował trzygodzinną akcję, w czasie której zamierzał eksplorować wspomnianą komorę i odnaleźć dalszą drogę. Kiedy jego nieobecność przedłużała się, Kenny zaczął składać rezerwowy rebreather i wrócił do jaskini ratować kolegę. Po przetestowaniu rezerwowego wyposażenia Kenny przepłynął przez syfon dotarł do komory i nieoczekiwanie odnalazł ciało Iana leżące na dnie jeziorka syfonowego, w czystej, otwartej wodzie. Późniejsze testy jego aparatu pokazały, że był w pełni sprawny. Ian, według zwykłej praktyki, wychodząc z wody, aby przejść przezkomorę, zamknął dopływ tlenu. Okazało się, że ponownie zanurzając się nie włączył go na powrót.

Członkowie wyprawy wynieśli ciało Iana wespół z wyprawą Cuetzalan. Żona Iana, Erica, rozsypała jego prochy w pobliżu szczytu Ben Nevis 23 kwietnia 1994.